خلاصه داستان
فیلم Double iSmart به کارگردانی پوری جاگناد، به عنوان یکی از آثار شاخص اکشن و ترسناک سینمای تلگو، انتظارهای زیادی را در میان علاقه‌مندان این ژانر برانگیخت اما بر اساس نقدها و بازخوردهای منتشرشده، نتوانسته به اندازه کافی انتظارات را برآورده کند و یک اثر موفق تلقی شود. این فیلم به ویژه برای طرفداران سینمای هند و کسانی که از ترکیب ژانر اکشن و عناصر ترسناک لذت می‌برند، سروصدای زیادی به پا کرد اما آنچه در نهایت به نمایش گذاشت، مورد نقد منتقدان قرار گرفت و بسیاری، آن را اثری نه چندان قوی و حتی تکراری از آثار قبلی جاگناد تلقی کردند.
دابل اسمارت با هنرنمایی رام پوتیننی، کاویا تاپار، سانجی دات (یکی از نام‌آشناترین ستارگان بالیوود)، گت‌آپ سرینو، علی و سایاژی شاندی، به روی پرده آمد. حضور سانجی دات به خصوص در نقش‌های منفی و تاثیرگذار، از نکات قابل اهمیت فیلم در جلب نظر تماشاگران سینمای هند بود و این جذب ستاره از بالیوود به سینمای تلگو، تلاشی برای جلب عموم مخاطبان و افزودن بر بعد چندفرهنگی داستان محسوب می‌شود. هرچند جذابیت این همکاری پرزرق و برق، به خودی خود نتوانست کیفیت کلی فیلم را نجات دهد و نقدها بیشتر حول ضعف‌های فیلم دور زدند.
داستان چارچوب جدید و خلاقانه‌ای ندارد و حتی برخی منتقدان آن را نسخه‌ای کپی و کم‌انرژی از آثار قبلی جاگناد می‌دانند. روایت فیلم تلاش می‌کند تا در قالب ماجراهای هیجان‌انگیز و پرزدوخورد، مخاطبان را با خود همراه سازد اما کمبود نوآوری و پرداختن به کلیشه‌ها موجب شده تا روایت درگیرکننده و جذابیت لازم را نداشته باشد. فقدان پیچیدگی‌های داستانی و شگفتی‌زایی روایت، باعث شده بخش بزرگی از فیلم برای مخاطبانی که منتظر یک اکشن مهیج و نوآورانه هستند، کسل‌کننده به نظر برسد. موقعیت‌ها و اتفاقات داستانی غالبا قابل پیش‌بینی بوده و پیشرفت روایت به گونه‌ای است که تعلیق و هیجان مطلوب را به خوبی القا نمی‌کند.
از نظر شخصیت‌پردازی، با وجود حضور بازیگران شناخته‌شده، Double iSmart در توسعه و تعمیق شخصیت‌ها چندان موفق نیست. شخصیت اصلی که توسط رام پوتیننی بازی می‌شود، دقیقا آن تکانه و جذابیتی را که از یک قهرمان اکشن انتظار می‌رود، به نمایش نمی‌گذارد و رفتارها و انگیزه‌هایش گاها سطحی باقی می‌ماند. حتی نقش منفی پررنگ سنجی دات، با وجود پیشینه و جذابیت ستاره‌ای، نتوانسته لایه‌های پیچیده یا چشمگیری ایجاد کند. سایر بازیگران نیز در سایه روایت ضعیف و اجرای نه‌چندان ماندگار، عملا نادیده گرفته می‌شوند و تعاملی که بین شخصیت‌ها انتظار می‌رفت، به بهترین شکل ممکن محقق نشده است.
موسیقی فیلم، اثر مانی شارما گرچه ممکن است طبق استانداردهای سینمای هندی لحظات پرانرژی و هیجان انگیزی رقم زده باشد، اما طبق نقد منابع، نقطه عطف یا ویژگی شاخصی در فیلم نبوده است. به بیانی دیگر، موسیقی فیلم نه ستایش ویژه‌ای را برانگیخته و نه انتقاد چندانی را متوجه خود ساخته است. شاید بتوان گفت موسیقی صرفا کارکرد معمولی خود را دارد و در ارتقای فضای اکشن و تعلیق برانگیز کار تاثیرگذاری چشمگیری ندارد. یکی از نقاط قوت محدود فیلم، بهره‌گیری از تیم فیلمبرداری خوب است. تصویربرداری توسط جیانی جیانلی و شیا صورت گرفته که حداقل استاندارد کیفی را از جهت بصری رعایت کرده‌اند، اما همین عامل نیز برای نجات فیلم از کلیشه‌های روایی و ضعف کارگردانی کافی نبوده است.
با توجه به نقاط قوت محدود فیلم، نتیجه نهایی این است که Double iSmart بیشتر برای طرفداران دو آتیشه این ژانر و کسانی که آثار قبلی جاگناد را دنبال کرده‌اند، شاید جذاب باشد، اما برای مخاطبان عام‌تر، و به ویژه کسانی که به دنبال تجربه‌ای نو و متفاوت هستند، ارزش تماشا ندارد. اما برای افرادی که علاقه‌مندند سینمای اکشن معاصر تلگوی هند و همکاری ستارگان بزرگ را بر روی پرده ببینند، همچنان می‌تواند انتخابی جالب باشد، هرچند نباید انتظار روایتی عمیق یا کارگردانی شاخص را داشت.
قسمت آخر از فصل اول اضافه شد. 
افزودن دیدگاه