خلاصه داستان
فیلم Rob1n به کارگردانی لارنس فاولر یکی از آثار جدید ژانر وحشت و علمی تخیلی است که با تلفیقی از مسائل انسانی، تکنولوژی و نیروهای ماوراءالطبیعه، قصه‌ای را روایت می‌کند که همزمان عمیق، پرتعلیق و به‌شدت ترسناک است. داستان فیلم حول شخصیت آیدن، یک متخصص رباتیک است که پس از فقدان دلخراش فرزند یازده ساله خود با غم بزرگ و خلائی عظیم در زندگی‌اش روبه‌رو می‌شود. آیدن که از درماندگی و درد غم رهایی ندارد، تصمیم می‌گیرد از مهارت و دانش خود برای ساخت یک عروسک رباتیک بسیار واقعی به نام Rob1n استفاده کند. این ربات قرار است نوعی جانشین برای پسر از دست رفته آیدن باشد اما با ساخته شدن آن، وقایع وحشتناک و غیرقابل توضیحی در زندگی آیدن آغاز می‌شود.
با پیشرفت داستان، مخاطب درمی‌یابد که رابین تنها یک محصول بی‌روح تکنولوژی نیست و به‌تدریج نشانه‌هایی از حضور نیروهای ماورایی یا حتی احتمالا روحیه تسخیر شده در این ربات ظاهر می‌گردد، به‌گونه‌ای که تمامی مرزهای بین علم، احساسات انسانی و ماوراءالطبیعه به چالش کشیده می‌شود. فیلم از همان ابتدا با طرح دغدغه‌های انسانی درباره غم از دست دادن و تلاش برای بازسازی آنچه از دست رفته، تماشاگر را درگیر خود می‌کند اما رفته رفته وقایع به‌سمت وحشتی رو به گسترش پیش می‌رود که یادآور آثاری همچون M3gan یا فیلم‌های موفق ژانر عروسک‌های تسخیرشده است، با این تفاوت که Rob1n تلاش می‌کند تمایز خود را حفظ کند و بیشتر بر روان انسان، تاثیر تکنولوژی پیشرفته و نیروهای خارج از کنترل تمرکز نماید.
مرکز ثقل شخصیت‌پردازی فیلم، یک دانشمند خردمند ولی آسیب‌دیده است که بازنمایی او همدلی و ترس را همزمان در مخاطب ایجاد می‌کند. شخصیت رابین به گونه‌ای پرداخت شده که معصومیت، بی‌گناهی و در عین حال ابهامی وحشت‌زا دارد. دخترک عجیب و غریب هم با حرکات و رفتارهایی که در ابتدا شاید صرفا رباتیک و مصنوعی به نظر برسد، اما خیلی زود آشکار می‌شود که با چیزی فراانسانی و نگران‌کننده روبه‌رو هستیم. این دو شخصیت محور روایی هستند و سایر کاراکترهای فرعی در حاشیه دغدغه‌ها و تقابل این دو معنی پیدا می‌کنند. موسیقی متن هم از تم‌های تاریک، مینی‌مال و منقطع بهره گرفته؛ با هدف ایجاد حس سردرگمی، غم و رعب. حضور افکت‌های صوتی مرتبط با صداهای مکانیکی، زمزمه‌های نامفهوم و سکوت‌های طولانی نیز جزو عناصر پررنگ ژانر ترسناک مدرن است که می‌تواند بار احساسی تعلیق را افزایش دهد.
یکی از مهم‌ترین نقاط قوت Rob1n، تلفیق مسائل انسانی و احساسی با ترس و تکنولوژی است. موضوع سوگواری و فقدان، و تصمیم برای پرکردن این خلاء با ابزار مصنوعی که نه‌تنها آن را پر نمی‌کند بلکه فاجعه جدیدی پدید می‌آورد، Rob1n را به یکی از آثار تامل برانگیز سال بدل می‌کند. بازی گرفتن از مخاطب بین دنیای علم و منطق (علم رباتیک) با دنیای فراواقعی، چالش‌ها و سوالات اخلاقی جدی ایجاد می‌کند: آیا جایگزینی عشق و غم با فناوری ممکن است؟ یا چنین کاری صرفا به جنون، خطر و تخریب می‌انجامد؟
در مجموع، فیلم Rob1n با پرداخت همزمان به سوژه‌های روانشناختی، تکنولوژیکی و ترسناک، توانسته یکی از متمایزترین آثار این سال‌ها باشد. اگر از طرفداران ژانر وحشت علمی تخیلی هستید یا به فیلم‌هایی علاقه دارید که بتوانند با مسایل عمیق انسانی بازی کنند و شما را میان احساس، عقل و وحشت معلق رها کنند، این فیلم انتخابی ایده‌آل محسوب می‌شود.
قسمت آخر از فصل اول اضافه شد. 
افزودن دیدگاه